Οι χαιρετισμοί στην Παναγία

Οι χαιρετισμοί στην Παναγία Οι χαιρετισμοί στην Παναγία είναι υμνωδία που ο κάθε πιστός χαίρεται ιδιαίτερα να διαβάζει . Την μεγάλη Τεσσαρακοστή διαβάζονται κάθε Παρασκευή και για πέντε συναπτές εβδομάδες . Τα νοήματα των Χαιρετισμών είναι ψηλά και βαθιά και θεωρούμε πολύ χρήσιμη μία σύντομη ερμηνεία . Α ’ ΣΤΑΣΗ Ἄ γγελος πρωτοστάτης , ο ὐ ρανόθεν ἐ πέμφθη , ε ἰ πε ῖ ν τ ῇ Θεοτόκ ῳ τό χα ῖ ρε ( τρίς· ) καί σύν τ ῇ ἀ σωμάτ ῳ φων ῇ , σωματούμενόν Σε θεωρ ῶ ν , Κύριε , ἐ ξίστατο , καί ἵ στατο κραυγάζων πρός Α ὐ τήν τοια ῦ τα· Όταν ο Αρχάγγελος Γαβριήλ πήγε στην παρθένο Μαρία για να της αναγγείλει ότι θα γινόταν Μητέρα του Χριστού , είδε ότι ενώ ακουόταν η ασώματη φωνή του , ο Υιός του Θεού έπαιρνε σώμα μέσα στα άσπιλα σπλάχνα της Παναγίας . Τότε θαύμασε λοιπόν , το άυλο και ουράνιο αυτό πνεύμα και άρχισε να απευθύνει στην θεοτόκο τα παρακάτω " χαίρε ". Χα ῖ ρε , δι ̓ ἧ ς ἡ χαρά ἐ κλάμψει· χα ῖ ρε , δι ́ ἧ ς ἡ ἀ ρά ἐ κλείψει . Μες από την Παναγία θα έβγαινε η λάμψη της χαράς , δηλαδή ο Λυτρωτής . Και πάλι μες από την Παναγία θα δινόταν στους ανθρώπους η απαλλαγή από την κατάρα του προπατορικού αμαρτήματος . Χα ῖ ρε , το ῦ πεσόντος Ἀ δάμ ἡ ἀ νάκλησις· χα ῖ ρε , τ ῶ ν δακρύων τ ῆ ς Ε ὔ ας ἡ λύτρωσις . Χαίρε , γιατί με σένα ξαναφωνάζει κοντά του τον πεσμένο Αδάμ ο θεός και λυτρώνει την Εύα από τα δάκρυά της . Χα ῖ ρε , ὕ ψος δυσανάβατον ἀ νθρωπίνοις λογισμο ῖ ς· χα ῖ ρε , βάθος δυσθεώρητον καί Ἀ γγέλων ὀ φθαλμο ῖ ς . Οι ανθρώπινοι λογισμοί δεν μπορούν να φτάσουν εύκολα στο ύψος της αξίας που σου έδωσε η Χάρις του Θεού . Και τα μάτια των αγγέλων δεν μπορούν να βυθοσκοπήσουν το μυστήριο που επάξια εκπροσωπείς . Χα ῖ ρε , ὅ τι ὑ πάρχεις Βασιλέως καθέδρα· χα ῖ ρε , ὅ τι βαστάζεις τόν βαστάζοντα πάντα . Μαρία κρατάς στα γόνατά σου ως επίγειος θρόνος τον Κύριον του παντός . Βαστάζεις Εκείνον που όλα τα ορατά και αόρατα βαστάζει . Χα ῖ ρε , ἀ στήρ ἐ μφαίνων τόν Ἥ λιον· χα ῖ ρε , γαστήρ ἐ νθέου σαρκώσεως . Είσαι ο αυγερινός , που λάμπεις πριν ανατείλει ο Ήλιος της Δικαιοσύνης , ο Χριστός . Είσαι η γυναίκα που από σένα και με την θέλησή σου πήρε σάρκα ο Υιός του Θεού . Χα ῖ ρε , δι ̓ ἧ ς νεουργε ῖ ται ἡ κτίσις· χα ῖ ρε , δι ̓ ἧ ς βρεφουργε ῖ ται ο Κτίστης . Χαίρε , Νύμφη Ἀ νύμφευτε . Είσαι εκείνη με την οποίαν ανανεώνεται η κτίση και από την οποία προήλθε ως βρέφος ο Κτίστης . Βλέπουσα ἡ Ἁ γία , ἑ αυτήν ἐ ν ἁ γνεία , φησί τ ῷ Γαβριήλ θαρσαλέως· τό παράδοξόν Σου τ ῆ ς φων ῆ ς , δυσπαράδεκτόν μου τ ῇ ψυχ ῇ φαίνεται· ἀ σπόρου γάρ συλλήψεως τήν κύησιν π ῶ ς λέγεις ; κράζων· Ἀ λληλούϊα . Βλέποντας η Παναγία ότι ήταν παρθένος απόρησε πως θα ήταν δυνατό να γεννήσει παιδί . Σάστισε στα λόγια του Αρχαγγέλου και ταράχτηκε . Της φάνηκαν παράδοξα και δεν μπορούσε να τα εννοήσει . Και με το θάρρος της αγνότητας τον ρώτησε πως θα γινόταν αυτό αφού ήταν παρθένος . Γν ῶ σιν ἄ γνωστον γν ῶ ναι ἡ Παρθένος ζητο ῦ σα ἐ βόησε πρός τόν λειτουργο ῦ ντα· Έκ λαγόνων ἁ γν ῶ ν Υ ἱ όν , π ῶ ς ἐ στι τεχθ ῆ ναι δυνατόν ; λέξον μοι . Πρός Ἥ ν ἐ κε ῖ νος ἔ φησεν ἐ ν φόβ ῳ , πλήν κραυγάζων ο ὕ τω· Αυτό που ζητούσε να μάθει η Παναγία ήταν γνώση που ξεπερνούσε την δύναμη του ανθρώπινου λογικού . Ήταν θείο μυστήριο . Ερωτά όμως τον άυλο λειτουργό του Υψίστου τον Αρχάγγελο και τον παρακαλεί να της πει πώς θα συμβεί να γεννήσει παιδί από παρθενικά σπλάχνα . Και ο Γαβριήλ , έμφοβος ενώπιον εκείνης που θα έδινε στον κόσμο τον Σωτήρα , της λέγει με λειτουργική φωνή : Χα ῖ ρε , βουλ ῆ ς ἀ πορρήτου μύστις· χα ῖ ρε , σιγ ῆ ς δεομένων πίστις . Χαίρε συ που ο Κύριος σε αξιώνει να μάθεις τη μυστική Του απόφαση και θέληση . Χαίρε που τα ανέκφραστα πληροφορείσαι με την πίστη . Χα ῖ ρε , τ ῶ ν θαυμάτων Χριστο ῦ τό προοίμιον· χα ῖ ρε , τ ῶ ν δογμάτων Α ὐ το ῦ τό κεφάλαιον Η Παναγία είναι το πρώτο και μεγαλύτερο από τα θαύματα της ενσάρκου οικονομίας . Είναι ακόμα η βάση και το αποκορύφωμα των δογμάτων της πίστεώς μας στον Χριστό . Χα ῖ ρε , κλ ῖ μαξ ἐ πουράνιε , δι ́ ἧ ς κατέβ ῃ ὁ Θεός· χα ῖ ρε , γέφυρα μετάγουσα τούς ἐ κ γ ῆ ς πρός ο ὐ ρανόν . Σκάλα που κατέβηκε ο θεός , για να έλθει από τον ουρανό στη γη , είναι η Παναγία . Και συγχρόνως και γέφυρα , που μας ενώνει και ανεβάζει από τη γη στον ουρανό . Χα ῖ ρε , τό τ ῶ ν Ἀ γγέλων πολυθρύλητον θα ῦ μα· χα ῖ ρε , τό τ ῶ ν δαιμόνων πολυθρήνητον τρα ῦ μα . Εσένα Μαρία θαυμάζου v οι άγγελοι κι ο ένας στον άλλον μεταδίδει τα σχετικά με σε . Και συ είσαι που τραυμάτισες τους χαιρέκακους δαίμονες τον κατάλληλο καιρό . Χα ῖ ρε , τό φ ῶ ς ἀ ρρήτως γεννήσασα· χα ῖ ρε , τό π ῶ ς μηδένα διδάξασα . Γέννησες το Φως του κόσμου με τρόπο ανείπωτο και κανείς δεν μπορεί να καταλάβει το πως . Χα ῖ ρε , σοφ ῶ ν ὑ περβαίνουσα γν ῶ σιν· χα ῖ ρε , πιστ ῶ ν καταυγάζουσα φρένας . Χαίρε , Νύμφη Ἀ νύμφευτε . Είσαι κάτι που οι σοφοί δεν μπορούν να εννοήσου v. Είσαι η αυγή , που λάμπει στο νου τω v πιστών . Χαίρε , Νύμφη ανύμφευτε . Δύναμις το ῦὙ ψίστου , ἐ πεσκίασε τότε , πρός σύλληψιν τ ῇ Ἀ πειρογάμ ῳ · καί τήν ε ὔ καρπον ταύτης νηδύν , ὡ ς ἀ γρόν ὑ πέδειξεν ἡ δύν ἅ πασι , το ῖ ς θέλουσι θερίζειν σωτηρίαν , ἐ ν τ ῷ ψάλλειν ο ὕ τως· Ἀ λληλούϊα . Η δύναμη του Υψίστου έπεσε κατά τον Ευαγγελισμό πάνω στη Μαρία και την ήσκιωσε . Και η εύκαρπη κοιλία της έγινε για μας γλυκό χωράφι , απ ' όπου θερίσαμε τη σωτηρία , ψάλλοντας όλοι μαζί Αλληλούια . Ἔ χουσα θεοδόχον , ἡ Παρθένος τήν μήτραν , ἀ νέδραμε πρός τήν Ἐ λισάβετ· τό δέ βρέφος ἐ κείνης , ε ὐ θύς ἐ πιγνόν τόν ταύτης ἀ σπασμόν , ἔ χαιρε· καί ἅ λμασιν ὡ ς ἄ σμασιν ἐ βόα πρός τήν Θεοτόκον· Μετά τον Ευαγγελισμό η Παναγία πήγε να επισκεφθεί την Ελισάβετ τη συγγενή της , που ήταν ήδη έγκυος στον Ιωάννη τον Πρόδρομο . Και μόλις η Μαρία , που είχε συλλάβει το Χριστό , πλησίασε την Ελισάβετ , το βρέφος που ήταν στην κοιλία της Ελισάβετ κατάλαβε ότι ήταν η Μητέρα του Κυρίου και σκίρτησε . Και με τα σκιρτήματα αυτά η μητέρα του Ιωάννη την χαιρέτησε ως εξής : Χα ῖ ρε , βλαστο ῦ ἀ μαράντου κλ ῆ μα· χα ῖ ρε , καρπο ῦ ἀ κηράτου κτ ῆ μα . Χαίρε κλήμα από την αμάραντη ρίζα του οίκου Δαυίδ . Χαίρε συ που τον άφθαρτο καρπό κατέχεις , δηλαδή τον Ιησού . Χα ῖ ρε , γεωργόν γεωργο ῦ σα φιλάνθρωπον· χα ῖ ρε , φυτουργόν τ ῆ ς ζω ῆ ς ἡ μ ῶ ν φύουσα . Συ είσαι ο αγρός όπου βλάστησε ο φιλάνθρωπος γεωργός , δηλαδή ο Κύριος Ιησούς Χριστός . Συ είσαι το χώμα όπου φύεται ο Φυτευτής της ζωής μας . Χα ῖ ρε , ἄ ρουρα βλαστάνουσα ε ὐ φορίαν ο ἰ κτιρμ ῶ ν· χα ῖ ρε , τράπεζα βαστάζουσα ε ὐ θηνίαν ἱ λασμ ῶ ν . Χαίρε γη , που βλαστάνεις με ευφορία τους Θείους οικτιρμούς και τράπεζα που έχεις πάνω σου τη δωρεά τω v θείων ιλασμών . Χα ῖ ρε , ὅ τι λειμ ῶ να τ ῆ ς τρυφ ῆ ς ἀ ναθάλλεις· χα ῖ ρε , ὅ τι λιμένα τ ῶ ν ψυχ ῶ ν ἑ τοιμάζεις . Χλοερό λιβάδι για να εντρυφούμε έγινες κι ετοιμάζεις λιμάνι απάνεμο όπου θα καταφεύγουν οι ψυχές . Χα ῖ ρε , δεκτόν πρεσβείας θυμίαμα· χα ῖ ρε , παντός το ῦ κόσμου ἐ ξίλασμα . Οι δεήσεις σου στον Κύριο για μας είναι ως θυμίαμα ενώπιόν Του ευπρόσδεκτο . Και συ εξιλεώνεις όλον τον κόσμο . Χα ῖ ρε , Θεο ῦ πρός θνητούς ε ὐ δοκία· χα ῖ ρε , θνητ ῶ ν πρός Θεόν παρρησία . Χαίρε , Νύμφη Ἀ νύμφευτε . Η καλοσύνη του θεού σε μας αποδείχθηκε με σένα . Και συ μας δίνεις θάρρος να απευθυνόμαστε σε Εκείνον . Χαίρε , Νύμφη ανύμφευτε . Ζάλην ἔ νδοθεν ἔ χων , λογισμ ῶ ν ἀ μφιβόλων , ὁ σώφρων Ἰ ωσήφ ἐ ταράχθη , πρός τήν ἄ γαμ ό ν Σε θεωρ ῶ ν , καί κλεψίγαμον ὑ πονο ῶ ν , Ἄ μεμπτε· μαθών δέ Σου τήν σύλληψιν ἐ κ Πνεύματος Ἁ γίου , ἔ φη· Ἀ λληλούϊα . Ο δίκαιος Ιωσήφ έπεσε σε ταραχή και η σκέψη του κρυφά τον παίδευε και τον ζάλιζε , βλέποντας σε άγαμη και υποπτευόμενος ότι είχες γίνει έγκυος από άλλον άνδρα . Αλλά όταν έμαθε ότι το παιδί που είχες στο σπλάχνο σου ήταν από πνεύμα Άγιο αναφώνησε . Αλληλούια . ' Β στάση Ἤ κουσαν ο ἱ ποιμένες , τ ῶ ν Ἀ γγέλων ὑ μνούντων , τήν ἔ νσαρκον Χριστο ῦ παρουσίαν· καί δραμόντες ὡ ς πρός ποιμένα , θεωρο ῦ σι Το ῦ τον ὡ ς ἀ μνόν ἄ μωμον , ἐ ν τ ῇ γαστρί Μαρίας βοσκηθέντα , ἣ ν ὑ μνούντες ε ἶ πον . ' Οταν οι ποιμένες άκουσαν τούς αγγέλους να υμνούν την παρουσία του Χριστού ανάμεσα στους ανθρώπου ως ανθρώπου έτρεξαν στο σπήλαιο να τον δουν . Περίμεναν να δουν ποιμένα και απεναντίας τον είδαν σαν άμωμο αρνί που είχε βοσκήσει και θραφεί μέσα στην κοιλιά της Μαρίας . Και τότε έκθαμποι της είπαν Χα ῖ ρε , ἀ μνο ῦ καί ποιμένος Μήτηρ· χαίρε , α ὐ λή λογικ ῶ ν προβάτων . Η Παναγία είναι μητέρα του ποιμένος όλων των ανθρώπων και του αμνού του θεού . Είναι ακόμα η μάνδρα των λογικών προβάτων , εκείνη δηλαδή που κλείνει στην αγκαλιά της όλους τους πιστούς . Χα ῖ ρε , ἀ οράτων ἐ χθρ ῶ ν ἀ μυντήριον· χα ῖ ρε , Παραδείσου θυρ ῶ ν ἀ νοικτήριον . Ασπίδα μας εναντίον των αοράτων εχθρών και εναντίων των δαιμόνων είσαι Παναγία μας . Και κλειδί που μας άνοιξες πάλι τις πόρτες του παραδείσου . Χα ῖ ρε , ὅ τι τά ο ὐ ράνια συναγάλλεται τ ῇ γ ῇ · χα ῖ ρε , ὅ τι τά ἐ πίγεια συγχορεύει ο ὐ ρανο ῖ ς . Χάρη σε σένα ευφραίνονται μαζί ουρανός και γη , κι όλα τα κτίσματα ενωμένα δοξάζουν τον Κύριο . Χα ῖ ρε , τ ῶ ν Ἀ ποστόλων τό ἀ σίγητον στόμα· χα ῖ ρε , τ ῶ ν Ἀ θλοφόρων τό ἀ νίκητον θάρσος . Οι απόστολοι σε είχαν για ασίγητο στόμα τους , και από σένα έπαιρναν το υπερφυσικό τους θάρρος και δύναμη οι μάρτυρες . Χα ῖ ρε , στερρόν τ ῆ ς πίστεως ἔ ρεισμα· χα ῖ ρε , λαμπρόν τ ῆ ς χάριτος γνώρισμα . Χαίρε στήριγμα ασάλευτο της πίστεως . Χαίρε λαμπρό αποτέλεσμα της Θείας χάριτος . Χα ῖ ρε , δι ̓ ἧ ς ἐ γυμνώθη ὁ Ἅ δης· χα ῖ ρε , δι ̓ ἧ ς ἐ νεδύθημεν δόξαν . Χαίρε , Νύμφη Ἀ νύμφευτε . Εξ ' αιτίας σου γυμνώθηκε από την δυναμή του ο θάνατος κι εμείς φορέσαμε τη δόξα . Θεοδρόμον ἀ στέρα , θεωρήσαντες Μάγοι , τ ῇ τούτου ἠ κολούθησαν α ἴ γλ ῃ · καί ὡ ς λύχνον κρατο ῦ ντες α ὐ τόν , δι ́ α ὐ το ῦ ἠ ρεύνων κραταιόν Ἄ νακτα· καί φθάσαντες τόν ἄ φθαστον , ἐ χάρησαν Α ὐ τ ῷ βο ῶ ντες· Ἀ λληλούϊα . Οι μάγοι είδαν τον αστέρα , που είχε ανάψει ο Θεός στον ουρανό και τον ακολούθησαν . Το άστρο αυτό ήταν σαν λυχνάρι , που κρατώντας το στα χέρια , έψαχναν στο φως του για τον βασιλέα του παντός . Έφθασαν έτσι μπροστά στον άφθαστο εις δόξαν και χάρηκαν και του φώναξαν Αλληλουία . Ἴ δον πα ῖ δες Χαλδαίων , ἐ ν χερσί τ ῆ ς Παρθένου , τόν πλάσαντα χειρί τούς ἀ νθρώπους· καί Δεσπότην νοο ῦ ντες Α ὐ τόν , ε ἰ καί δούλου ἔ λαβε μορφήν , ἔ σπευσαν το ῖ ς δώροις θεραπε ῦ σαι , καί βο ῆ σαι τ ῇ ε ὐ λογημένη· Οι μάγοι , που είχαν έλθει από τη μακρινή Χαλδαία , είδαν στα χέρια της Παρθένου αυτόν που τα χέρια Του έπλασαν τους ανθρώπους . Τον είδαν Κύριο του παντός , παρ ' όλο ότι είχε πάρει μορφή δούλου , μορφή ανθρώπινη , κι έσπευσαν να του προσφέρουν τα δώρα τους σαν σε Βασιλέα και να φωνάξουν στην ευλογημένη μητέρα Του τα εξής . Χα ῖ ρε , ἀ στέρος ἀ δύτου Μήτηρ· χα ῖ ρε , α ὐ γή μυστικ ῆ ς ἡ μέρας . Χαίρε , συ που γέννησες τον αστέρα που δεν δύει ποτέ . Χαίρε , αυγή μιας καινούργιας ημέρας με φως μυστικό , θείο , πνευματικό . Χα ῖ ρε , τ ῆ ς απάτης τήν κάμινον σβέσασα· χα ῖ ρε , τ ῆ ς Τριάδος τούς μύστας φωτίζουσα . Έσβησες Κόρη του Θεού την κολασμένη φωτιά της αμαρτωλής γνώσεως , και φωτίζεις τους μύστες της Αγίας Τριάδος . Χα ῖ ρε , τύραννον ἀ πάνθρωπον ἐ κβαλο ῦ σα τ ῆ ς ἀ ρχ ῆ ς· χα ῖ ρε , Κύριον φιλάνθρωπον ἐ πιδείξασα Χριστόν . Γκρέμισες ακόμα από τον θρόνο του τον τύραννο διάβολο , και μας φανέρωσες τον φιλάνθρωπο Κύριο . Χα ῖ ρε , ἡ τ ῆ ς βαρβάρου λυτρουμένη θρησκείας· χα ῖ ρε , ἡ το ῦ βορβόρου ρυομένη τ ῶ ν ἔ ργων . Μας λυτρώνεις από τη θρησκεία των ειδώλων , μας σώζεις από τη λάσπη των κακών έργων . Χα ῖ ρε , πυρός προσκύνησιν παύσασα· χα ῖ ρε , φλογός παθ ῶ ν ἀ παλλάττουσα . Έβαλες τέλος στην προσκύνηση του πυρός , που λάτρευαν οι αρχαίοι λαοί και μας απάλλαξες από την φλόγα των παθών . Χα ῖ ρε , πιστ ῶ ν ὁ δηγέ σωφροσύνης· χα ῖ ρε , πασ ῶ ν γενε ῶ ν ε ὐ φροσύνη . Είσαι οδηγός σωφροσύνης για τους πιστούς . Είσαι η ευφροσύνη όλων των γεννεών . Χαίρε , Νύμφη ανύμφευτε . Παναγία του Βαλανά Κήρυκες θεοφόροι , γεγονότες ο ἱ Μάγοι , ὑ πέστρεψαν ε ἰ ς τήν Βαβυλ ῶ να· ἐ κτελέσαντές Σου τόν χρησμόν , και κηρύξαντές Σε τόν Χριστόν ἅ πασιν , ἀ φέντες τόν Ἡ ρώδην , ὡ ς ληρώδη , μή ε ἰ δότα ψάλλειν· Ἀ λληλούϊα . Έγιναν οι μάγοι κήρυκες θεοφόροι και γύρισαν στη Βαβυλώνα , αφού συμμορφώθηκαν με το πρόσταγμα του Αγγέλου να μην περάσουν από τα Ιεροσόλυμα όπου τους περίμενε ο Ηρώδης για να μάθει από το στόμα τους που είχε γεννηθεί , ο Χριστός . Γύρισαν στην πατρίδα τους και κήρυξαν σε όλους τον Χριστό , αφήνοντας στα παραμιλητά του τον Ηρώδη , που δεν ήξερε να ψάλλει Αλληλουία . Λάμψας ἐ ν τ ῂ Α ἰ γύπτ ῳ , φωτισμόν ἀ ληθείας , ἐ δίωξας το ῦ ψεύδους τό σκότος· τά γάρ ε ἴ δωλα ταύτης , Σωτήρ , μή ἐ νέγκαντά Σου τήν ἰ σχύν , πέπτωκεν· ο ἱ τούτων δέ ρυσθέντες ἐ βόων πρός τήν Θεοτόκον . Όταν ο Ιωσήφ και η Παναγία πήραν τον Χριστό κι έφυγαν στην Αίγυπτο για να γλυτώσουν το Θείο Βρέφος από τη μανία του Ηρώδη , έλαμψε σ ' εκείνη τη χώρα το φως της αληθείας . Και τα είδωλά της , μην αντέχοντας την παρουσία του Σωτήρος , γκρεμνίσθηκαν μόνα τους . Κι όσοι σώθηκαν απ ' αυτά , φώναξαν στην Θεοτόκο : Χα ῖ ρε , ἀ νόρθωσις τ ῶ ν ἀ νθρώπων· χα ῖ ρε , κατάπτωσις τ ῶ ν δαιμόνων . Χαίρε συ που είσαι η ανόρθωση και η σωτηρία των ανθρώπων . Χαίρε συ που είσαι το γκρέμισμα των δαιμόνων . Χα ῖ ρε , τ ῆ ς ἀ πάτης τήν πλάνην πατήσασα· χα ῖ ρε , τ ῶ ν ε ἰ δώλων τόν δόλον ἐ λέγξασα . Πάτησες και συνέτριψες την πλάνη και την απάτη . Απέδειξες τη δολερότητα των ειδώλων . Χα ῖ ρε , θάλασσα ποντίσασα Φαραώ τόν νοητόν· χα ῖ ρε , πέτρα ἡ ποτίσασα τούς διψ ῶ ντας τήν ζωήν . Όπως η ερυθρά θάλασσα , κατά την έξοδο των Εβραίων από την Αίγυπτο , σκέπασε με τα κύματά της τον Φαραώ , που τους κατεδίωκε , έτσι και συ κατεπόντισες σαν άλλη θάλασσα τον νοητό Φαραώ , δηλαδή τον διάβολο και τα στρατεύματά του . Κι όπως ο βράχος στην έρημο , που τον χτύπησε ο Μωυσής με το ραβδί του , ανάβρυσε νερό , έτσι κι εσύ σαν άλλους Ισραηλίτες ξεδιψάς όσους διψούν την αληθινή ζωή , μέσα στην πνευματική έρημο του κόσμου . Χα ῖ ρε , πύρινε στ ῦ λε , ὁ δηγ ῶ ν τούς ἐ ν σκότει· χα ῖ ρε , σκέπη το ῦ κόσμου , πλατυτέρα νεφέλης . Όπως η πύρινη στήλη οδηγούσε τη νύχτα τους Εβραίους στην έρημο , έτσι κι εσύ μας οδηγείς μέσα στα πνευματικά σκοτάδια . Κι όπως η φωτεινή νεφέλη τους σκέπαζε την ημέρα , έτσι κι εσύ σκεπάζεις τον κόσμο , πλατύτερη από νεφέλη . Χα ῖ ρε , τροφή το ῦ Μάννα διάδοχε· χα ῖ ρε , τρυφ ῆ ς ἁ γίας διάκονε . Είσαι η τροφή που διαδέχθηκε το μάννα και η διάκονος των αγίων απολαύσεων . Χα ῖ ρε , ἡ γ ῆ τ ῆ ς ἐ παγγελίας· χα ῖ ρε , ἐ ξ ἧ ς ρέει μέλι και γάλα . Χαίρε , Νύμφη Ἀ νύμφευτε . Όπως η γη της επαγγελίας ήταν το ωραίο τέρμα της πορείας του Ισραήλ έτσι είσαι και συ για μας η γηπου μας υποσχέθηκε ο θεός από την οποία ρέει η χαρά και η ειρήνη . Μέλλοντος Συμε ῶ νος , το ῦ παρόντος α ἰῶ νος , μεθίστασθαι το ῦ ἀ πατε ῶ νος , ἐ πεδόθης ὡ ς βρέφος α ὐ τ ῷ , ἀ λλ ́ ἐ γνώσθης τούτ ῳ καί Θεός τέλειος· διόπερ ἐ ξεπλάγη Σου τήν ἄ ρρητον σοφίαν , κράζων· Ἀ λληλούϊα . Όταν επρόκειτο ο βαθύγερος Συμεών να φύγει από αυτόν τον απατηλό κόσμο αξιώθηκε να δεχθεί στις αγκάλες του τον Θεό ως βρέφος . Και γεμάτος έκπληξη για την ανείπωτη σοφία του θεού αναφώνησε Αλληλούια Γ ’ ΣΤΑΣΗ Παναγία η Γοργόνα Νέαν ἔ δειξε κτίσιν , ἐ μφανίσας ὁ Κτίστης , ἡ μ ῖ ν το ῖ ς ὑ π ̓ α ὐ το ῦ γενομένοις· ἐ ξ ἀ σπόρου βλαστήσας γαστρός , καί φυλάξας ταύτην , ὥ σπερ ἦ ν , ἄ φθορον· ἵ να τό θα ῦ μα βλέποντες , ὑ μνήσωμεν α ὐ τήν , βο ῶ ντες· Ο Χριστός ανέπλασε τον κόσμο μας έδειξε καινούργια κτίση , ο Ίδιος βλάστησε από κοιλία χωρίς σπόρο και διαφύλαξε αυτήν άφθορη και μετά την γεννησή Του . Και βλέπουμε εμείς αυτό το θαύμα , υμνούμε την μητέρα Του φωναζοντάς της . Χα ῖ ρε , τό ἄ νθος τ ῆ ς ἀ φθαρσίας· χα ῖ ρε , τό στέφος τ ῆ ς ἐ γκρατείας . Χαίρε παναγία πού ’ σαι το άνθος που δεν το άγγιξε η φθορά . Χαίρε που είσαι εκείνη που βραβεύθηκες για την αγνότητα και την εγκράτεια . Χα ῖ ρε , ἀ ναστάσεως τύπον ἐ κλάμπουσα· χα ῖ ρε , τ ῶ ν Ἀ γγέλων τόν βίον ἐ μφαίνουσα . Χαίρε που είσαι η λαμπρή προεικόνιση της Θείας Αναστάσεως . διότι όπως βγήκε από σένα στον κόσμο ο Λυτρωτής χωρίς να πάθει τίποτε η παρθενία σου , έτσι βγήκε και από τον τάφο φυλάξας τα σήμαντρα σώα . Χαίρε ακόμη διότι φανερώνεις στη ζωή σου την ζωή των αύλων Αγγέλων . Χα ῖ ρε , δένδρον ἀ γλαόκαρπον , ἐ ξ ο ὗ τρέφονται πιστοί· χα ῖ ρε , ξύλον ε ὐ σκιόφυλλον , ὑ φ ̓ ο ὗ σκέπονται πολλοί . Χαίρε που είσαι δέντρο με καρπό τον Χριστό από τον οποίον τρέφονται οι πιστοί μεταλαμβάνοντας την γλυκύτητά του . Και δέντρο ακόμα με πλατύ φύλλωμα παντοδυνάμου προστασίας που δίνει ίσκιο και σκεπάζει πολλούς . Χα ῖ ρε , κυοφορο ῦ σα ὁ δηγόν πλανωμένοις· χα ῖ ρε , ἀ πογενν ῶ σα λυτρωτήν α ἰ χμαλώτοις . Χαίρε που κυοφόρησες και γέννησες τον Ιησού που μας οδηγεί από την πλάνη στην αλήθεια και μας ελευθερώνει από τα πάθη που μας είχαν αιχμαλωτίσει . Χα ῖ ρε , Κριτο ῦ δικαίου δυσώπησις· χαίρε , πολλ ῶ ν πταιόντων συγχώρησις . Είσαι εκείνη που κάνεις τον δίκαιο Κριτή , τον Υιό σου , να μας συγχωρεί και να ξεχνά τις αμαρτίες μας . Χα ῖ ρε , στολή τ ῶ ν γυμν ῶ ν παρρησίας· χα ῖ ρε , στοργή πάντα πόθον νικ ῶ σα . Χαίρε , Νύμφη Ἀ νύμφευτε . Είμαστε γυμνοί από κάθε δικαιολογία κι ελευθεροστομία δεν έχουμε απέναντι του θείου Υιού σου . Αλλά οι μεσιτείες σου που μας ντύνουν με το δικαίωμα να Του μιλάμε , δικαίωμα που δεν το αξίζουμε και το αποκτάμε χάρη σ ’ εσένα . Είσαι ακόμα η στοργική εκείνη αγάπη , που κανένα άλλο αίσθημα δεν μπορεί να την ξεπεράσει . Χαίρε , Νύμφη ανύμφευτε . Ξένον τόκον ἰ δόντες , ξενωθ ῶ μεν το ῦ κόσμου , τόν νο ῦ ν ε ἰ ς ο ὐ ρανόν μεταθέντες· διά το ῦ το γάρ ὁ ὑ ψηλός Θεός , ἐ πί γ ῆ ς ἐ φάνη ταπεινός ἄ νθρωπος , βουλόμενος ἑ λκύσαι πρός τό ὕ ψος τούς Α ὐ τ ῷ βο ῶ ντας· Ἀ λληλούϊα . Αφού είδαμε τόσο παράξενη γέννηση , ας αποξενωθούμε από τον κόσμο μεταθέτοντας το νου μας στον ουρανό . Γι ’ αυτό και ο απρόσιτος θεός έγινε άνθρωπος θέλοντας να μας τραβήξει στα ύψη ενώ θα του φωνάζαμε όλοι αλληλούια . Ὅ λος ἦ ν ἐ ν το ῖ ς κάτω , καί τ ῶ ν ἄ νω ο ὐ δόλως ἀ π ῆ ν ὁ ἀ περίγραπτος Λόγος· συγκατάβασις γάρ θεϊκή , ο ὐ μετάβασις δέ τοπική γέγονε· καί τόκος ἐ κ Παρθένου θεολήπτου , ἀ κουούσης τα ῦ τα· Ο Υιός και λόγος του θεού ήταν ολόκληρος πάνω στη γη και συγχρόνως δεν απουσίαζε από τον ουρανό . Διότι επρόκειτο για συγκατάβαση θεική , και όχι για τοπικό περιορισμό της θεότητας . κι η παρθένος Μαρία δέχθηκε μέσα της τον θεό και Τον γέννησε , ακούοντας από εμάς τα εξής Χα ῖ ρε , Θεο ῦ ἀ χωρήτου χώρα· χα ῖ ρε , σεπτο ῦ μυστηρίου θύρα . Χαίρε Μαρία γιατί είσαι ο τόπος που χώρεσε τον αχώρητο θεό . Είσαι η θύρα από την οποία οι λογισμοί μας περνούν για να εισέλθουν στο σεπτό μυστήριο της θείας σαρκώσεως . Χα ῖ ρε , τ ῶ ν ἀ πίστων ἀ μφίβολον ἄ κουσμα· χα ῖ ρε , τ ῶ ν πιστ ῶ ν ἀ ναμφίβολον καύχημα . Οι άπιστοι σε ακούνε και πέφτουν σε αμφιβολίες αλλά για μας είσαι το καύχημα και η βεβαιότης μας . Χα ῖ ρε , ὄ χημα πανάγιον το ῦἐ πί τ ῶ ν Χερουβίμ· χα ῖ ρε , ο ἴ κημα πανάριστον το ῦἐ πί τ ῶ ν Σεραφίμ . Χαίρε γιατί είσαι ο θρόνος και το πύρινο άρμα όπου στέκεται Εκείνος ο οποίος στέκεται πάνω στα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ Χα ῖ ρε , ἡ τ ἀ ναντία ε ἰ ς τα ὐ το ἀ γαγο ῦ σα· χα ῖ ρε , ἡ παρθενίαν καί λοχείαν ζευγν ῦ σα . Χαίρε γιατί ένωσες δυο αντίθετα πράγματα . Έκαμες ζευγάρι αξεχώρητο , την παρθενία και την μητρότητα . Χα ῖ ρε , δι ̓ἧ ς ἐ λύθη παράβασις· χα ῖ ρε , δι ̓ ἧ ς ἠ νοίχθη Παράδεισος . Χαίρε διότι με σένα λύθηκε η ενοχή της Εύας και ανοίχθησαν πάλι οι πόρτες του παραδείσου . Χα ῖ ρε , ἡ κλείς τ ῆ ς Χριστο ῦ βασιλείας· χα ῖ ρε , ἐ λπίς ἀ γαθ ῶ ν α ἰ ωνίων . Χαίρε , Νύμφη Ἀ νύμφευτε . Χαίρε γιατί είσαι το κλειδί που ανοίγει για μας τη βασιλεία του Χριστού . Είσαι η ελπίδα των αιωνίων αγαθών . Χαίρε , Νύμφη ανύμφευτε . Π ᾶ σα φύσις Ἀ γγέλων κατεπλάγη τό μέγα τ ῆ ς Σ ῆ ς ἐ νανθρωπήσεως ἔ ργον· τόν ἀ πρόσιτον γάρ ὡ ς Θεόν , ἐ θεώρει π ᾶ σι προσιτόν ἄ νθρωπον , ἡ μ ῖ ν μέν συνδιάγοντα , ἀ κουόντα δέ παρά πάντων ο ὕ τως· Ἀ λληλούϊα . Όλες οι τάξεις των αγγέλων έπεσαν σε μεγάλη έκπληξη μπροστά στο μεγάλο έργο της θείας ενανθρωπήσεως . Διότι έβλεπαν τον θεό που είναι απρόσιτος να γίνεται άνθρωπος και έτσι να είναι προσιτός σε όλους και να μας συναναστρέφεται , ενώ απ ’ όλους να ακούει Αλληλούια . Ρήτορας πολυφθόγγους , ὡ ς ἰ χθύας ἀ φώνους , ὁ ρ ῶ μεν ἐ πί Σοί , Θεοτόκε· ἀ πορο ῦ σι γάρ λέγειν τό π ῶ ς καί Παρθένος μένεις , καί τεκε ῖ ν ἴ σχυσας· ἡ με ῖ ς δέ τό Μυστήριον θαυμάζοντες , πιστ ῶ ς βο ῶ μεν· Ρήτορες που έχουν χειμαρρώδη γλώσσα τους βλέπουμε μπροστά σου πιο αφώνους και από ψάρια . Διότι τα χάνουνκαι δεν ξέρουν πώς να εξηγήσουν το ότι και γέννησες και μένεις παρθένος . Κι εμείς θαυμάζονταςτο μυστήριο φωνάζουμε με πίστη . Χα ῖ ρε , Σοφίας Θεο ῦ δοχε ῖ ον· χα ῖ ρε , προνοίας Α ὐ το ῦ ταμε ῖ ον . Χαίρε γιατί είσαι εκείνη πάνω στην οποία λάμπει όλη η σοφία του θεού . Εκείνη στην οποίαν θησαυρίσθησαν όλα τα θαύματα της θείας προνοίας . Χα ῖ ρε , φιλοσόφους ἀ σόφους δεικνύουσα· χα ῖ ρε , τεχνολόγους ἀ λόγους ἐ λέγχουσα . Τους απίστους φιλοσόφους τους αποδεικνύεις ασόφους . και τους τεχνίτες του λόγου , που επίσης δεν πιστεύουν , τους φανερώνεις άμυαλους . Χα ῖ ρε , ὅ τι ἐ μωράνθησαν ο ἱ δεινοί συζητηταί· χα ῖ ρε , ὅ τι ἐ μαράνθησαν ο ἱ τ ῶ ν μύθων ποιηταί . Χαίρε που μπροστά σου φαίνονται μωροί οι ικανότατοι συζητητές της φιλοσοφίας . Και μπροστά στην αλήθειά σου μαράθηκαν και ξεχάστηκαν οι μυθογράφοι ποιητές της αρχαιότητας . Χαίρε , τ ῶ ν Ἀ θηνα ῖ ων τάς πλοκάς ιασπ ῶ σα· χα ῖ ρε , τ ῶ ν ἁ λιέων τάς σαγήνας πληρο ῦ σα . Οι αρχαίοι Αθηναίοι που είχαν μεγάλη επίδοση στο να υφαίνουν δίχτυα του λόγου , όπου πιάνονταν οι άνθρωποιτα είδανε από σένα να σχίζονται και να σπάζουν . Διότι συ είσαι η μητέρα της μόνης Αληθείας , δηλαδή του Χριστού . Και αντιθέτως συ είσαι που γεμίζεις με ψυχές νεοφωτίστων τα δίχτυα των αποστόλων . Χα ῖ ρε , βυθο ῦ ἀ γνοίας ἐ ξέλκουσα· χαίρε , πολλούς ἐ ν γνώσει φωτίζουσα . Χαίρε γιατί τραβάς και ανασύρεις από τον βυθό της αγνοίας τις ψυχές . Και φωτίζεις ακόμα πολλούς στην αληθινή σοφία και γνώση . Χα ῖ ρε , ὁ λκάς τ ῶ ν θελόντων σωθ ῆ ναι· χα ῖ ρε , λιμήν τ ῶ ν το ῦ βίου πλωτήρων . Χαίρε , Νύμφη Ἀ νύμφευτε . Χαίρε που είσαι το πλοίο όπου ανεβαίνουν όσοι θέλουν να σωθούν . Είσαι το λιμάνι όπου καταφεύγουν όσοι θαλασσομαχούν στο πέλαγος των βιοτικών φροντίδων . Σ ῶ σαι θέλων τόν κόσμον , ὁ τ ῶ ν ὅ λων κοσμήτωρ , πρός το ῦ τον α ὐ τεπάγγελτος ἧ λθε· καί ποιμήν ὑ πάρχων ὡ ς Θεός , δι ́ ἡ μ ᾶ ς ἐ φάνη καθ ́ ἡ μ ᾶ ς ἄ νθρωπος· ὁ μοί ῳ γάρ τό ὅ μοιον καλέσας , ὡ ς Θεός ἀ κούει· Ἀ λληλούϊα . Θέλοντας να σώσει τον κόσμο Εκείνος που έφτιαξεκι εστόλισε όλα αυτά που βλέπουμε στον κόσμο , ήλθε μέσα στον κόσμο με τη θέλησή Του . Και ενώ ήταν ο ποιμένας μας και ο θεός μας παρουσιάστηκε για χάρη μας ανάμεσά μας ως άνθρωπος . Για να καλέσει όμοιος τον όμοιο , ακούοντας ως θεός Αλληλούια . δ ’ ΣΤΑΣΗ Οι χαιρετισμοί στην Παναγία είναι υμνωδία που ο κάθε πιστός χαίρεται ιδιαίτερα να διαβάζει . Την μεγάλη Τεσσαρακοστή διαβάζονται κάθε Παρασκευή και για πέντε συναπτές εβδομάδες . Τα νοήματα των χαιρετισμών είναι υψηλά και βαθειά και θεωρούμε πολύ χρήσιμη μία μικρή σύντομη ερμηνεία . Τε ῖ χος ε ἶ τ ῶ ν παρθένων , Θεοτόκε Παρθένε , καί πάντων τ ῶ ν ε ἰ ς Σέ προστρεχόντων· ὁ γάρ το ῦ ο ὐ ρανο ῦ καί τ ῆ ς γ ῆ ς κατεσκεύσασέ σε Ποιητής Ἄ χραντε , ο ἱ κήσας ἐ ν τ ῇ μήτρ ᾳ Σου , καί πάντας Σοι προσφωνε ῖ ν διδάξας· Είσαι το τείχος των παρθένων , Παρθένε Θεοτόκε καθώς και όλων εκείνων που προστρέχουν σε σένα . Είσαι το τείχος που το κατεσκεύασε ο κτίστης του ουρανού και της γης , ο K ύριος , που κατοίκησε στη μήτρα σου κι όλους μας δίδαξε να σου απευθύνουμε αυτά τα λόγια . Χα ῖ ρε , ἡ στήλη τ ῆ ς παρθενίας· χα ῖ ρε , ἡ πύλη τ ῆ ς σωτηρίας . Χαίρε Μαρία που είσαι η φωτεινή και ακλόνητη στήλη της παρθενίας και συγχρόνως η θύρα , από την οποία πέρασε σε εμάς ο Σωτήρας κι εμείς περνούμε στη σωτηρία . Χα ῖ ρε , ἀ ρχηγέ νοητ ῆ ς ἀ ναπλάσεως· χα ῖ ρε , χορηγέ θεϊκ ῆ ς ἀ γαθότητος . Χαίρε Παναγία που είσαι το πρώτο πλάσμα του αναδημιουργημένου από τον Χριστό πλάσμα . Χαίρε επίσης που μας χορηγείς τους θησαυρούς της θείας αγαθότητος . Χα ῖ ρε , Σύ γάρ ἀ νεγέννησας τούς συλληφθέντας α ἰ σχρ ῶ ς· χα ῖ ρε , Σύ γάρ ἐ νουθέτησας τούς συληθέντας τόν νο ῦ ν . Χαίρε Συ που αναγεννησες τους βαρυμένους από το προπατορικό αμάρτημα και καθάρισες εκείνους που είχαν μολυσμένο το νου από τις εμπνεύσεις του διαβόλου . Χα ῖ ρε , ἡ τόν φθορέα τ ῶ ν φρένων καταργο ῦ σα· χα ῖ ρε , ἡ τόν σπορέα τ ῆ ς ἁ γνείας τεκο ῦ σα . Χαίρε γιατί έβαλες τέλος στη δύναμη του διαβόλου , που φθείρει τη σκέψη μας . Χαίρε που γέννησες E κείνον που μας χάρισε την αγνότητα . Χα ῖ ρε , παστάς ἀ σπόρου νυμφεύσεως· χα ῖ ρε , πιστούς Κυρί ῳ ἁ ρμόζουσα . Χαίρε που είσαι ο τόπος όπου αγνά ο K ύριος νυμφεύθηκε την ανθρωπότητα και με σένα στεκόμαστε στο πλευρό T ου ως νύμφη T ου . Χα ῖ ρε , καλή κουροτρόφε παρθένων· χαίρε , ψυχ ῶ ν νυμφοστόλε ἁ γίων . Χαίρε , Νύμφη Ἀ νύμφευτε . Χαίρε Κόρη που είσαι το παράδειγμά που στηρίζει και παιδαγωγεί τις παρθένους . Χαίρε που είσαι η νυμφική στολή των αγίων ψυχών , που σε μιμούνται . Ὕ μνος ἅ πας ἡ ττ ᾶ ται , συνεκτείνεσθαι σπεύδων , τ ῷ πλήθει τ ῶ ν πολλ ῶ ν ο ἰ κτιρμ ῶ ν σου· ἰ σαρίθμους γάρ τ ῇ ψάμμ ῳ ὠ δάς , ἅ ν προσφέρωμέν Σοι , Βασιλε ῦ Ἅ γιε , ο ὐ δέν τελο ῦ μεν ἄ ξιον , ὧ ν δέδωκας ἡ μ ῖ ν , το ῖ ς Σοί βο ῶ σιν· Ἀ λληλούϊα . K άθε ύμνος μας μένει πίσω λαχανιασμένος , προσπαθώντας να απλωθεί τρέχοντας ανάλογα με το πλήθος των πολλών οικτιρμών του X ριστού . A κόμα κι αν οι ωδές που θα του προσφέρουμε είναι ίσες με την άμμο της θαλάσσης , τίποτε άξιο δεν κάνουμε απέναντι στον B ασιλέα και Θεό μας , διότι πολύ περισσότερες είναι οι ευεργεσίες του σε μας , που του φωνάζουμε A λληλούια . Φωτοδόχον λαμπάδα , το ῖ ς ἐ ν σκότει φανε ῖ σαν , ὁ ρ ῶ μεν τήν Ἁ γίαν Παρθένον· τό γάρ ἄ ϋλον ἅ πτουσα φ ῶ ς , ὁ δηγε ῖ πρός γν ῶ σιν θεϊκήν ἅ παντας , α ὐ γ ῇ τόν νο ῦ ν φωτίζουσα , κραυγ ῇ δέ τιμωμένη τα ῦ τα· H Παναγία είναι ο λύχνος που έχει το άυλο φως της θεότητος κι οδηγεί στη γνώση του Θεού τους πάντες , καταυγάζοντας τον νου κι ακούοντας από όλους τα εξής : Χα ῖ ρε , ἀ κτίς νοητο ῦ Ἡ λίου· χα ῖ ρε , βολίς το ῦ ἀ δύτου φέγγους . Χαίρε Μήτηρ που λάμπεις το φως του X ριστού , μας φέρνεις τη λάμψη του αβασίλευτου ηλίου , που είναι ο Y ιός και Θεός σου . Χα ῖ ρε , ἀ στραπή τάς ψυχάς καταλάμπουσα· χα ῖ ρε , ὡ ς βροντή τούς ἐ χθρούς καταπλήττουσα . Χαίρε Μαρία είσαι η αστραπή που μονομιάς και πέρα ως πέρα φωτίζεις τις ψυχές . E ίσαι ακόμη η βροντή που καταπλήσσεις τους εχθρούς της πίστεώς μας . Χα ῖ ρε , ὅ τι τόν πολύφωτον ἀ νατέλλεις φωτισμός· χα ῖ ρε , ὅ τι τόν πολύρρυτον ἀ ναβλύζεις ποταμόν . Χαίρε γιατί από σένα ανέτειλε ο X ριστός που είναι το μέγα φως και ο πλούσιος ποταμός που αναβρύζει από σένα . Χα ῖ ρε , τ ῆ ς κολυμβήθρας ζωγραφο ῦ σα τόν τύπον· χα ῖ ρε , τ ῆ ς ἁ μαρτίας ἀ ναιρο ῦ σα τόν ρύπον . Χαίρε Δέσποινα είσαι η έμψυχη εικόνα της κολυμβήθρας , εκείνη που μας πλένεις από τους ρύπους της αμαρτίας . Χα ῖ ρε , λουτήρ ἐ κπλύνων συνείδησιν· χα ῖ ρε , κρατήρ κιρν ῶ ν ἀ γαλλίασιν . Χαίρε που είσαι τό λουτρό , πού ξεπλένει τη συνείδηση . E ίσαι ο κρουνός που που κερνάς την ευφροσύνη και την αγαλλίαση . Χα ῖ ρε , ὀ σμή τ ῆ ς Χριστο ῦ ε ὐ ωδίας· χα ῖ ρε , ζωή μυστικ ῆ ς ε ὐ ωχίας . Χαίρε , Νύμφη Ἀ νύμφευτε . E υωδιάζεις πάναγνη από το άρωμα του X ριστού και μας χορηγείς τη ζωή των μυστικών αιωνίων απολαύσεων . Χάριν δο ῦ ναι θελήσας , ὀ φλημάτων ἀ ρχαίων , ὁ πάντων χρεωλύτης ἀ νθρώπων , ἐ πεδήμησε δι ̓Ἑ αυτο ῦ πρός τούς ἀ ποδήμους τ ῆ ς Α ὑ το ῦ χάριτος· καί σχίσας το χειρόγραφον , ἀ κούει παρά πάντων ο ὕ τως . Ἀ λληλούϊα . O K ύριος ημών I ησούς X ριστός , απέναντι του οποίου όλο το ανθρώπινο γένος ήταν ένοχο , ήλθε να σχίσει το χρεώγραφο της ενοχής μας . E ίχαμε απομακρυνθεί από την χάρη T ου και ήλθε να μας βρει . K αι τώρα ακούει από όλους . A λληλούια . Ψάλλοντές Σου τόν τόκον , ἀ νυμνο ῦ μεν Σε πάντες , ὡ ς ἔ μψυχον ναόν , Θεοτόκε· ἐ ν τ ῇ Σ ῇ γάρ ο ἰ κήσας γαστρί , ὁ συνεχών πάντα τ ῇ χειρί Κύριος , ἡ γίασεν , ἐ δόξασεν , ἐ δίδαξε βο ᾶ ν Σοι πάντας· Ψάλλοντας τη θεική γέννηση σε ανυμνούμε Θεοτόκε ως έμψυχο ναό του Θεού . Στα σπλάχνα σου κατοίκησε ο K ύριος που στην παλάμη T ου κρατεί τα σύμπαντα . Σε αγίασε , σε δόξασε και μας διδάσκει να σου φωνάζουμε τα εξής : Χα ῖ ρε , σκηνή το ῦ Θεο ῦ καί Λόγου· χα ῖ ρε , Ἁ γία Ἁ γίων μείζων . Χαίρε Μαρία είσαι η σκηνή που κατοίκησε ο Y ιός και Λόγος του Θεού . E ίσαι ανώτερη από τα άγια των αγίων . Χα ῖ ρε , κιβωτέ χρυσωθείσα τ ῷ Πνεύματι· χα ῖ ρε , θησαυρέ τ ῆ ς ζω ῆ ς ἀ δαπάνητε . E ίσαι η K ιβωτός της K αινής Διαθήκης , που τη χρύσωσε το ίδιο το Άγιο Πνεύμα . E ίσαι ο θησαυρός ο ανεξάντλητος της ζωής . Χα ῖ ρε , τίμιον διάδημα βασιλέων ε ὐ σεβών· χα ῖ ρε , καύχημα σεβάσμιον ἱ ερέων ε ὐ λαβ ῶ ν . Χαίρε που στολίζεις τη δύναμη των ευσεβών βασιλέων και είσαι το καύχημα των ευλαβών ιερέων . Χα ῖ ρε , τ ῆ ς Ἐ κκλησίας ὁ ἀ σάλευτος πύργος· χα ῖ ρε , τ ῆ ς βασιλείας τό ἀ πόρθητον τε ῖ χος . Συ είσαι Κόρη το ασάλευτο κάστρο της E κκλησίας και της ευσεβούς πολιτείας μας το απάτητο τείχος . Χα ῖ ρε , δι ̓ἧ ς ἐ γείρονται τρόπαια· χα ῖ ρε , δι ̓ ἧ ς ἐ χθροί καταπίπτουσι . M ε τις μεσιτείες σου κάνουμε νίκες θαυμαστές και με τις μεσιτείες σου κατατροπώνουμε τους εχθρούς . Χα ῖ ρε , χρωτός το ῦ ἐ μο ῦ θεραπεία· χα ῖ ρε , ψυχ ῆ ς τ ῆ ς ἐ μ ῆ ς σωτηρία . Χαίρε , Νύμφη Ἀ νύμφευτε . Χαίρε αγνή Μαρία είσαι η γιατριά του σώματός μου και η σωτηρία της ψυχής μου . Ὦ πανύμνητε Μ ῆ τερ , ἡ τεκο ῦ σα τόν πάντων Ἁ γίων Ἁ γιώτατον Λόγον· ( τρις ) δεξαμένη τήν ν ῦ ν προσφοράν , ἀ πό πάσης ρ ῦ σαι συμφορ ᾶ ς ἅ παντας· καί τ ῆ ς μελλούσης λύτρωσαι κολάσεως , τούς σοί βο ῶ ντας· Ἀ λληλούϊα . Ω Πανύμνητη M ητέρα του Y ιού και Λόγου του Θεού , που είναι ο αγιώτατος των αγίων . Δέξου την προσφορά των ύμνων μας και σώσε από κάθε συμφορά κι από την κόλαση όσους σου φωνάζουν . A λληλούια . ΛΗΜΜΑ ΓΕΝΝΗΤΟΡΟΣ – ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΟΣ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟΣ ΣΥΝ∆ΕΣΜΟΣ www.limma.net (limmagennitoros.org ) Σύμπτυξη διαφόρων κειμένων και εικόνων από διάφορες ιστοσελίδες Κώστας Κωνσταντίνου (3 ώρες )