Τελικά είναι παράπονο είναι καταγγελία ,είναι αυτό που βιώνω καθημερινά επί 3 χρόνια Προς την ομάδα και βοήθεια του facebook,Και φυσικά τους συνυπεύθυνους που έδειξαν πλήρη αδιαφορία και συγκάλυψη ,για την συνέχιση ανενόχλητη (Τώρα προσωπικά από την κατάσταση facebook κανένα πρόβλημα ) Η δυσλειτουργία των κοινωνικών θεσμών και των φορέων κοινωνικοποίησης. Τα βασανιστήρια, η κακομεταχείριση, οι 30 μέρες συν 30 και επί 3 χρόνια αποκλεισμένη σελίδα ( Μιχάλης κοινότητα Θαλάσσης ) αποκλεισμό το μπλοκάρισμα και η φυλάκιση 2400 μέρες, χωρίς δίκη, ή με ανέντιμες καταθέσεις κατάχρηση και προσβολή στο πρόσωπο μου, Μας ενημέρωσαν ότι στείλατε παράνομα μηνύματα ,σε αγνώστους η ότι άλλο ανέντιμο.. Η καταπάτηση και αφαίρεση πολιτικών και κοινωνικών ελευθεριών με διάφορα προσχήματα. Για παράδειγμα, η διογκούμενη βία και εγκληματική βίαια ψυχοσωματικά βασανιστήρια προκαλεί φόβο και ανασφάλεια στους πολίτες που ανέχονται την περιστολή των δικαιωμάτων τους και αποδέχονται την αστυνόμευση, τις υπερεξουσίες των διωκτικών μηχανισμών, τις παρακολούθησης το μπλοκαρισμένα .μέσα επικοινωνίας messenger μηνύματα ,ή ακόμη και νόμους που περιστέλλουν τα δικαιώματα. Η παραβίαση της ιδιωτικής ζωής. Η Παρενόχληση μέχρι και χθες σε άτομα τού οικογενειακού κύκλου Με τη βοήθεια της τεχνολογίας, γίνονται προσβάσιμα σε τρίτους στοιχεία Η προσβολή της προσωπικότητας τόσο των απλών ανθρώπων(εμπορευματοποίηση του ανθρώπινου πόνου, εκμετάλλευση μιας ανάγκης,του χαμηλού πνευματικού επιπέδου υπονόμευση της πνευματικής ελευθερίας από ελεγχόμενα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (κατευθυνόμενη και μονομερής ενημέρωση, που συντελεί στον αποπροσανατολισμό και χειραγώγηση της κοινής γνώμης) Είναι ευνόητο πως οι παραβιάσεις αυτές αφορούν τόσο τον «πολιτισμένο» κόσμο όσο και – σε μεγαλύτερο, βέβαια, βαθμό - τον αναπτυσσόμενοΤρίτο Κόσμο Να έχουν το θράσος να μα βρίζουν και να υποτιμούν ,την πατρίδα μου.Ότι είμαστε υποανάπτυκτοι τούβλα μπάζα και αλλά πολλά όχι ποτ δες το ανέχομαι.Μια χώρα που έδωσε τα φώτα του πολιτισμού, την την χαρακτηρίζουν τόσο βάρβαρα Τα συμφέροντα των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών που επιβάλλουν συγκεκριμένες πολιτικές ή ακόμη και καθεστώτα, προκειμένου να ικανοποιήσουν τα οικονομικά σχέδιά τους. Δεν είναι, μάλιστα, λίγες οι φωνές διανοουμένων που θεωρούν τα ανθρώπινα δικαιώματα έννοια ξενόφερτη, ισοπεδωτική και κατώτερη μπροστά στα υπέρτερα «ιερά και όσια της φυλής».Τ ο σκληρό πνεύμα ανταγωνισμού, που έχει επικρατήσει και επιφέρει κοινωνικές ανισότητες και αδικίες, οι οποίες θεωρούνται φυσιολογικές στο πλαίσιο του νέου «νόμου της ζούγκλας», Η αδιαφορία και η παθητική στάση πολλών πολιτών, που κλείνονται στο περίβλημα του ατομικού ευδαιμονισμού και δεν αντιδρούν αλλά σωπαίνουν. 3 χρόνια σας ενημερώνω και εξακολουθείτε τα χειρότερα.