Τρίτη 19 Δεκεμβρίου 2017
Ψαλμός 50 - Ἐλέησόν με ὁ Θεός
Από την Ιερά Μονή Φιλοθέου Αγίου Όρους. Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἐλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος των οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστὶ διὰ παντὸς. Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε. Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ καὶ καθαρισθήσομαι πλυνεῖς με καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοὶ ὁ Θεὸς καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου καὶ τὸ Πνεῦμα σου τὸ ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ' ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. Διδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς σου καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσιν. Ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων ὁ Θεὸς, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου, ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου. Ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν ἔδωκα ἂν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῷ, πνεῦμα συντετριμμένον΄ καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιὼν, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους, καὶ ἐλέησόν με ὁ Θεός.
Η ΦΑΝΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΑΠΕΙΝΟΥΣ ΚΙ ΑΔΥΝΑΜΟΥΣ Π ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΛΕ...
Ζώντας σε μία τέτοια εποχή, ο ασκητής της Παναγούδας, μια κι αναφέρει τον Οσιο Παίσιο ο π. Αθανάσιος , πλήρης από τα χαρίσματα της ταπεινώσεως και της διακρίσεως, δεν έκανε ποτέ διπλωματίες και δημόσιες σχέσεις. Πήρε ανοιχτή θέση για όλα τα φλέγοντα ζητήματα της εποχής μας. Δεν ήθελε να γίνει αρεστός, αλλά ωφέλιμος. Οι θέσεις του ήταν ευθείες και κοφτές.Στα λεγόμενα και γραφόμενα του αγίου ουδεμία θέση έχουν δεύτερες και τρίτες ερμηνείες.Ο άγιος Παΐσιος, ήταν επίσης απαλλαγμένος από την προσωποληψία, ένα από τα πάθη που γεννούν την έλλειψη ευθύτητας. Το κελί της Παναγούδας, όταν ο οικιστής του δεν βυθιζόταν στην ησυχία και την προσευχή, ήταν ανοιχτό για όλο τον κόσμο. Τον γέροντα επισκέπτονταν από επίσκοποι μέχρι σταλινικοί άθεοι και από υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι μέχρι άποροι ναρκομανείς. Όλους τους αντιμετώπιζε με τον ίδιο σεβασμό και αν χρειαζόταν τους έλεγχε με την ίδια παρρησία, θέτοντας ως όριο στον έλεγχο, όχι την κοινωνική θέση, αλλά την πνευματική κατάσταση και τη δεκτικότητα του ελεγχόμενου προσώπου. Ενώ ο σύγχρονος άνθρωπος προσπαθεί να προωθηθεί αυτοδιαφημιζόμενος, να στήσει μια ψεύτικη εικόνα του εαυτού του, να γίνει γνωστός και να εκτιμηθεί από τον κόσμο, ώστε να καλύψει το ψυχικό κενό που δημιουργεί η απομάκρυνσή του από το Θεό, ο άγιος Παϊσιος αναχώρησε από τον κόσμο ώστε να μην ασχολείται κανείς μαζί του και να μείνει άγνωστος στους ανθρώπους, αλλά γνωστός στο Θεό. Κι όμως η φήμη του και τα λόγια του έφτασαν όχι μόνο σε ολόκληρη την Ελλάδα, αλλά και στην τελευταία άκρη της υφηλίου, τα βιβλία του μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες, ο ξένος τύπος τον έκανε αντικείμενο έρευνας.Ο άγιος Παΐσιος, καθώς και οι άλλοι σύγχρονοι άγιοι και γέροντες, αποτελούν τα ιδανικά σημερινά πρότυπα ζωής.Είθε να αποκτήσουμε σε αυτόν τον κόσμο του δήθεν, της φαρισαϊκής υποκρισίας , του ψεύδους και της ανθρωπαρέσκειας την θεάρεστη ευθύτητα, την αγαπητική ανιδιοτέλεια και την παιδική ειλικρίνεια στις ανθρώπινες σχέσεις μας, με τις πρεσβείες του οσίου Παϊσίου..και Πάντων των Αγίων..!!!!!!
Η βάση της ζωής είναι η αγάπη
Κάθε φορά που παίρνεις γεμίζουν τα χέρια σου ...μα..κάθε φορά που δίνεις..γεμίζει η ψυχή σου...! Δεν αναφέρομαι στη συμφεροντολογική αγάπη..σ΄αγαπώ επειδή σε χρειάζομαι..αλλά στην αυθεντική..Σε χρειάζομαι γιατί σ΄αγαπώ..!! Το να αισθάνεσαι πως αγαπάς και να το λες ,μη θεωρώντας το αυτονόητο ,σημαίνει πως είσαι ζωντανός..πως νιώθεις..πως ζεις....Αφού ,η αλήθεια της αγάπης δεν κυβερνάται από το νου της λογικής αλλά από την καρδιά του συναισθήματος. Γιατί το θαυμαστό στη ζωή μας δεν είναι αυτό που βλέπουμε αλλά εκείνο που νιώθουμε με την καρδιά μας..Nα αγαπάς λοιπόν και να μοιράζεσαι την αγάπη σου γιατί μόνο έτσι γεμίζει η ψυχή...Ποτέ μη ντραπείς..ποτέ μη νομίσεις πως θα φανείς αδύναμος αν πεις ...Σε αγαπώ γιατί η μέρα μου δεν ξεκινά χωρίς το χαμόγελο σου, γιατί ο ήλιος δεν ανατέλλει αν δεν μου πεις καλημέρα,γιατί τα αστέρια έχουν λόγο να γίνουν ευχές μόνο όταν είσαι δίπλα μου. Σε αγαπώ γιατί ο Θεός καθρεπτίζεται σε κάθε σου βλέμμα… Σε αγαπώ γιατί κάθε λεπτό που περνάω μαζί σου είναι σαν να ζω μια μέρα στον Παράδεισο…Η ευτυχία ζει στις καρδιές μας.Το κλειδί που τις ανοίγει είναι η Αγάπη κι όποιος εχει μάθει να δίνει χωρίς αντάλλαγμα ,να Ευχαριστεί για ολα οσα του δόθηκαν και να Συγχωρεί χαροποιεί τον Πατέρα κι Ευεργέτη Του στο Ουρανό...!!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)