Η ΧΑΛΚΙΔΑ είναι πρωτεύουσα του νομού Ευβοίας με 70.000 κατοίκους. Παλαιότερα ονομαζόταν Χαλκωδοντίς, Αβαντίς και Αβαντιάς, Στύμφαλος, Αλίκαρνα και Υποχαλκίς. Πήρε το όνομά της από τη φοινική λέξη «χάλκη» ή «κάλχη» που σημαίνει πορφύρα, λόγω του ότι στην περιοχή ψάρευαν κοχύλια από τα οποία έβγαινε το πορφυρό (κόκκινο) χρώμα. Κυρίως, οι Φοίνικες εμπορεύονταν στη Χαλκίδα το πορφυρούχο κοχύλι. Για το όνομά της αναφέρεται επίσης, ότι προέρχεται από τη λέξη χαλκός λόγω των μεταλλείων χαλκού και της χαλκοτεχνίας που ήταν σε ακμή στη Χαλκίδα. Οι Ενετοί από τη λέξη ΕΥΡΙΠΟΣ ονόμασαν όλη την Εύβοια Έγριπον, Νέγριπον και από κει Νεγρεπόντε. Ήταν υπό Φραγκο-ενετική κυριαρχία στα 1205-1470. Υπό τους Ενετούς η Χαλκίδα υπέφερε λιγότερο από ό,τι επί Λομβαρδών. Οι Χαλκιδαίοι δεν καταπιέζονταν πολύ και ζούσαν σχετικά μια άνετη ζωή διατηρώντας τα έθιμά τους και απολαμβάνοντας στοιχειώδη αυτοδιοίκηση ενώ παράλληλα μια σημαντική και αρμονική κοινωνία ευγενών της Δύσης άκμαζε στην πόλη του «Νεγρεπόντε», σε αντίθεση με τους Εβραίους που αποκλεισμένοι στο γκέτο τους, τη σημερινή συνοικία «Εβραϊκά» είχαν τα μεγαλύτερα φορολογικά βάρη.
Υπό τουρκική κυριαρχία ήταν απ' τις 12 Ιουλίου 1470-1833.
Η οριστική προσάρτηση της Εύβοιας στην Ελλάδα έγινε στις 7 Αυγούστου 1833.
Όπως έχει διασωθεί από την ιστορία, οι Ενετοί έχτισαν στη Χαλκίδα δυσπόρθητο φρούριο τα έτη 1304-1308. Η τάφρος που περιέβαλε το φρούριο έγινε από τους Τούρκους. Η κατεδάφιση του φρουρίου άρχισε το 1885 και τελείωσε το 1890. Το φρούριο ΚΑΡΑ-ΜΠΑΜΠΑ χτίστηκε το 1688 απ' τους Τούρκους.
Προϊστορικά αναφέρεται από το Διόδωρο ότι το 410 π.Χ. κατασκεύασαν ξύλινη γέφυρα στον πορθμό και από έναν πύργο στις δύο πλευρές: τη Βοιωτική και την Ευβοϊκή. Το 510 μ.Χ. επί Ιουστινιανού κατασκευάσθηκε γέφυρα συρταρωτή. Επί Τουρκοκρατίας και μετά ήταν ξύλινη και ακίνητη. Το 1858 μετετράπη σε ξύλινη περιαιρετή. Το 1896 αντικαταστάθηκε με σιδερένια περιστροφική και διατηρήθηκε μέχρι το 1962, οπότε κατασκευάσθηκε η σημερινή συρταρωτή.
Τα όρια της Χαλκίδας ξεκινούσαν από τη σημερινή γέφυρα, ανέβαιναν τη σχολή Πεζικού, Λαογραφικό Μουσείο, κεντρική αγορά Ελευθερίου Βενιζέλου, σειρήνα και έφταναν μέχρι την παραλία.
Στο Βούρκο ήταν τότε Βυζαντινό λιμάνι. Τα καράβια για την εκστρατεία της Τροίας πέρασαν απ' το νότιο λιμάνι στο Β. Ευβοϊκό διαμέσου της περιοχής Αγ. Στεφάνου - Λιανής Αμμου πάνω σε «γλίστρες» (είδος ξύλινης σκάφης).
---------------------------------------------
The Halkida is the capital of the prefecture of Evia with 70,000 inhabitants. Formerly called Chalkodontis, and Avantis Avantias, Stymfalos, Alikarna and Ypochalkis. It took its name from the palms word «Chalki» or «kalchi» means purpura, since the area fished by shells which came out in magenta (red) color. Notably, the Phoenicians trading in Halkida porfyroucho the shell. For the name also, that comes from the word because of copper and copper mines that were chalkotechnias edge in Halkida. The Venetians by the word throughout EVRIPOS called Evia Egripon, Negripon and there Negreponti.
It was under Venetian domination-franc in 1205-1470. Under the Venetians Halkida suffered less than in Lombard. The Chalkidaioi not very oppressed and lived a relatively comfortable life while maintaining their customs and enjoying basic government while an important noble and harmonious society in the West flourished in the city of «Negreponti», in contrast to the Jews as outsiders in the ghetto, the current district «Hebrew» had the biggest tax burden.
Under Turkish sovereignty was from 12 July 1470-1833.
The final annexation of Evia in Greece on 7 August 1833.
As has been rescued from history, the Venetians built a fortress in Halkida dysporthito the years 1304-1308. The moat surrounding the fort was by the Turks. The demolition of the fortress began in 1885 and ended in 1890. The Kara-BAMBOO fort was built in 1688 by the Turks.
Prehistoric from Diodoros indicated that the 410 BC constructed wooden bridge over the Straits and from a tower on both sides: the Voiotiki and Euboean. In 510 AD Justinian built a bridge over Sliding. In Turkish and then was wooden and immovable. In 1858 became the wooden periaireti. In 1896 replaced with rotary iron, and maintained until 1962, when manufactured today Sliding.
The limits of Halkida ranging from current bridge, way up the infantry school, Folklore Museum, Central Market Venizelos, siren and went to the beach.
In the mud was then Byzantine port. The boats for the campaign of Troy moved from the southern port B. Evoikos median of St. Stephen - very sand on «spare» (type wooden
