Ξαναγυρίζω στην ευβοϊκή ακτή. Παραλία παραλία φτάνω ώς το ψηλό τέλος του κρηπιδώματος, σχεδόν δίπλα στο Κόκκινο Σπίτι, που το 'βαλαν και σε γραμματόσημο. Από εδώ εποπτεύεις όλη την απέναντι μεριά. Τα λαμπιόνια στο τόξο της γέφυρας έχουν ανάψει και τρέμουν, πάντοτε μαργωμένα -και το κατακαλόκαιρο. Σιγά σιγά το τελευταίο φως της μέρας αφήνει τα μπεντένια του φρουρίου στο λόφο του Καράμπαμπα, χάνεται και από την κορυφή του Χτυπά. Σβήνουν μαζί του και τα περιγράμματα των οικοδομημάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου